Pinksteren: de ‘uitstorting’ van de Heilige Geest. Het woord ‘uitstorting’ zegt het al: het werk van de Heilige Geest gaat gepaard met overvloed. In de bijbel wordt dat vaak uitgebeeld met een rivier: een stroom van leven! Psalm 46: 4 zegt: Een rivier, wijd vertakt, verblijdt de stad van God…
Wat hebben we het vaak over wat er ‘mist’. In de ander, in onszelf – in de gemeente. Daar kan soms best een oprecht verlangen in zitten naar meer… meer van God, meer van Zijn Geest – meer van Pinksteren.
Tegelijk: als Pinksteren een uitstorting is, een ‘rivier van levend water’, wat betekent dat voor wat we ‘missen’? Of is het een uitnodiging om anders te kijken, anders te denken?